همهٔ ما یک نفر را داریم که نداریمش!
میدانید چه میگویم؟
دوستش داریم
و با قلبمان میخواهیم کنارش باشیم.
به یادش بیدار میشویم
و شب، قبل از خواب ، به او فکر میکنیم.
برایش ستاره ستاره دلخوشی آرزو میکنیم
و دوست داریم سبدِ دلتنگیهایش همیشه خالی از
دیگران و پر از ما باشد.
یک نفر که میخواهیم دنیا خالی شود،
امّا خودش باشد
کنار ما و بی حوصلگیهایمان...
این یک نفر همانی است که با ما،
ولی بی ماست ...
زیور شیبانی
نوشته شده در یکشنبه هشتم فروردین ۱۴۰۰ساعت توسط پیمان| |
روزگاري را بدون عشق سر كردم نشد...برچسب : نویسنده : neynaamak بازدید : 178